بررسی آیه مودت
آيه مودت
يکي از آياتي که دلالت بر مقام و منزلت عظيم اهل بيتعليهم السلام دارد، آيه «مودّت» است. خداوند متعال ميفرمايد:
(قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبي)؛ [1]
«بگو[اي پيامبر!] من به جز مودّت و دوستي خويشاوندان نزديکم به عنوان اجر و مزد رسالت چيز ديگري از شما نميخواهم.»
شکي نيست که پيامبر در طول 23 سال در نشر و گسترش توحيد، زحمات فراواني را متحمّل شد که اجر بسياري را ميطلبد ولي حضرت تنها توقّعي که از امت خود در مقابل اين همه زحمات دارد، اين است که نزديکان او را دوست بداريم. در اين بحث به بررسي اين آيه که از فضايل مهمّ اهل بيت عصمت و طهارتعليهم السلام به شمار ميآيد ميپردازيم.
[1]
سوره شوري، آيه 23.
+ نوشته شده در چهارشنبه ششم آذر ۱۳۸۷ ساعت 4:30 توسط روح الله عظامی
|