آيه مودت

يکي از آياتي که دلالت بر مقام و منزلت عظيم اهل بيت‏عليهم السلام دارد، آيه «مودّت» است. خداوند متعال مي‏فرمايد:

 (قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبي)؛ [1]

«بگو[اي پيامبر!] من به جز مودّت و دوستي خويشاوندان نزديکم به عنوان اجر و مزد رسالت چيز ديگري از شما نمي‏خواهم.»

شکي نيست که پيامبر در طول 23 سال در نشر و گسترش توحيد، زحمات فراواني را متحمّل شد که اجر بسياري را مي‏طلبد ولي حضرت تنها توقّعي که از امت خود در مقابل اين همه زحمات دارد، اين است که نزديکان او را دوست بداريم. در اين بحث به بررسي اين آيه که از فضايل مهمّ اهل بيت عصمت و طهارت‏عليهم السلام به شمار مي‏آيد مي‏پردازيم.

[1] سوره شوري، آيه 23.

 نقل احادیث آیه مودت

 راویان حدیث پیرامون آیه مودت

 تصحیح سندهای آیه مودت

 دلالت آيه «مودت» بر امامت

 پاسخ به شبهات آیه مودت