فضایل امیرالمومنین در صحاح ششگانه
باب هفتم
حضرت على عليه السّلام در «كعبه» تولّد يافت و خود نيز به منزله كعبه است
(۱) [مستدرك الصحيحين 3/ 483] در اخبار متواتر آمده است كه «فاطمه بنت اسد»، حضرت على عليه السّلام را در درون خانه كعبه، به دنيا آورد.
(۲) [نور الابصار ص 69] اظهار داشته است: بنا به قولى حضرت على عليه السّلام در روز جمعه، 13 رجب، سى سال از «عام الفيل» گذشته، و بيست و سه سال به هجرت پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله مانده، در مكّه مكرّمه درون خانه كعبه متولد شد و به قول ديگر، بيست و پنج سال پس از «عام الفيل»، و دوازده سال پيش از بعثت، ولادت يافته است. و به قول ديگر، ده سال پيش از بعثت، متولد شده و پيش از حضرت على عليه السّلام هيچ فرزندى در خانه كعبه، تولّد نيافته است. و اين جمله را «ابن صباغ» اظهار داشته است.
(۳) [كنوز الحقايق ص 188] رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله خطاب به حضرت على عليه السّلام فرمود: تو يا على، به منزله خانه كعبهاى!
اين حديث را «ديلمى» روايت كرده است.
(1) [اسد الغابة 4/ 31] به سند خود، از «صنابحى» از حضرت على عليه السّلام روايت كرده است كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله خطاب به آنحضرت، فرمود: تو در منزلت و مقام، همچو كعبهاى، كه مردم از راه نيازمندى، بسوى تو مىآيند و تو نيازى به آنها ندارى
باب هشتم
رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله، حضرت على عليه السّلام را از ابو طالب گرفت و تحت سرپرستى خويش در آورد
(۱) [مستدرك الصحيحين 3/ 576] از «ابو الحجاج مجاهد بن جبر» روايت كرده است كه گفت: از نعمتهايى كه خداى تعالى به على بن ابيطالب عليه السّلام ارزانى فرموده است، همانا خير و بركتى است كه به وى روزى فرموده و اراده حق تعالى در اين رابطه نصيبش گرديده است. از جمله، در يكى از سالها، قبيله قريش به خشكسالى شديدى دچار شد- اين در حالى بود كه جناب ابو طالب عليه السّلام نانخور زيادى داشت و از عهده هزينه زندگى آنان آنهم در چنين وضعيتى بر نمىآمد- در اين هنگام، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله به عمويش، «عباس»، كه در ميان بنى هاشم از همه توانگرتر بود، فرمود: اى ابا الفضل! بديهى است برادرت، «ابو طالب»، نانخور زيادى دارد، اينك كه مردم دچار چنين بحران خشكسالى گرديدهاند، پيشنهاد من اينست كه با «ابو طالب» ملاقات كرده و از كثرت نانخور او بكاهيم؛ به اين معنى كه من سرپرستى يكى از پسران او را به عهده بگيرم و تو هم، يكى از پسرانش را تحت كفالت خود قرار بدهى. «عباس» پيشنهاد آن حضرت را پذيرفت و هر دو به ملاقات «ابو طالب» رفتند و در ضمن ملاقات، به اطلاع وى رساندند كه به اين منظور به خانه تو آمدهايم تا از نانخورهاى تو بكاهيم و تا زمانى كه مردم در خشكسالى هستند، ما تو را يارى نمائيم. «ابو طالب» گفت: اكنون كه چنين تصميمى داريد، «عقيل» را در اختيار من بگذاريد و راجع به فرزندان ديگرم، بگونهاى كه اراده داريد و صلاح مىدانيد، عمل نمائيد. پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله، حضرت على بن ابيطالب عليه السّلام را از ميان فرزندانش انتخاب كرد و او را در رديف نانخورهاى خود قرار داد و «عباس» هم، «جعفر بن ابيطالب» را از فرزندان او برگزيد و به نانخورهاى خود افزود. حضرت على عليه السّلام همچنان در تحت كفالت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله بود تا اينكه روزگار بعثت رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله پيش آمد و حضرت على عليه السّلام از رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله پيروى كرد و نبوت آن حضرت را تصديق نمود. از سوى ديگر، «جعفر بن ابيطالب» هم در تحت حمايت «عباس» بود تا اسلام اختيار كرد و از حمايت «عباس»، بىنياز گرديد.
(1) [همان كتاب 3/ 576] از «زيد بن على بن الحسين» از پدرش، او هم از جدش عليهم السّلام روايت كرده است كه در يكى از اوقات، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله به اتفاق عموهايش، «عباس» و «حمزه»، متوجه به «على» و «جعفر» و «عقيل» شدند كه در زمين مجاور مشغول كار بودند، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله به «عباس» و «حمزه»، توجه كرده، فرمود: از اين سه برادر هر يكى را كه مىخواهيد براى خود برگزينيد. يكى از آن دو گفت: من «جعفر» را بر مىگزينم و آن ديگرى، گفت: من «عقيل» را انتخاب مىكنم؛ رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: شما برگزيده خويش را اختيار كرديد، خداى تعالى هم، على عليه السّلام را براى من انتخاب كرده است