مورد اول سرپيچي صحابه از دستور پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم):

 ما مي خواهيم برخورد صحابه را در اين قسمت  مورد بررسي قرار دهيم. سراغ كتاب‌هايي مانند سنن نسائي و ابو داود و ترمذي و ابن ماجه و موطأ مالك و مسند احمد هم نمي رويم و فقط سراغ صحيح بخاري و صحيح مسلم مي رويم كه اهل سنت اين دو كتاب را أصح الكتب بعد از قرآن مي دانند و روايات اين دو كتاب را به منزله آيات قرآن تلقي مي كنند. حتي در سال گذشته در همايش ختم صحيح بخاري در زاهدان، رسما اعلام كردند كه هرگونه تحقيق و بررسي درباره صحيح بخاري، بدعت است.

 پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) 22 سال براي مردم تلاش كرد. دستور داد كه اي مردم، برويم به حج.  خوب، اين صحابه آمدند و وارد مكه شدند. يك رسم جاهلي بود كه وقتي در يكي از مواقيت، احرام مي بستند، در احرام مي ماندند، ولو اينكه يك ماه در مكه مي ماندند تا اينكه در روز ترويه به عرفات و از آنجا به مشعر و از آنجا هم ‌به منا مي رفتند و از احرام خارج مي شدند. پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) تصميم مي گيرد كه اين رسم جاهلي را بشكند و احرام را دو دسته كند: احرام عمره و احرام تمتع. مي‌فرمايد: هر كس با خودش قرباني آورده، مي تواند در احرام بماند و هر كس قرباني ندارد، بايد از احرام خارج شود. گفتند: يعني چه؟ فرمود: تمام آنچه را كه با مُحْرم شدن بر شما حرام شده بود، بر شما حلال شد. گفتند: حتي نزديكي با زنان؟ فرمود: بله.

 حالا برخورد صحابه را ببينيد كه چه بوده است؟

 اين عبارت صحيح مسلم است كه از جابر بن عبد الله انصاري نقل مي‌كند:

 راوى مسلم عن جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ، - رضى الله عنهما - فِي نَاس مَعِي قَالَ أَهْلَلْنَا أَصْحَابَ مُحَمَّد صلى الله عليه و سلم بِالْحَجِّ خَالِصًا وَحْدَهُ - قَالَ عَطَاءٌ قَالَ جَابِرٌ - فَقَدِمَ النَّبِيُّ صلى الله عليه و سلم صُبْحَ رَابِعَة مَضَتْ مِنْ ذِي الْحِجَّةِ فَأَمَرَنَا أَنْ نَحِلَّ. قَالَ عَطَاءٌ قَالَ: «حِلُّوا وَ أَصِيبُوا النِّسَاءَ». قَالَ عَطَاءٌ وَ لَمْ يَعْزِمْ عَلَيْهِمْ وَ لَكِنْ أَحَلَّهُنَّ لَهُمْ. فَقُلْنَا: لَمَّا لَمْ يَكُنْ بَيْنَنَا وَ بَيْنَ عَرَفَةَ إِلاَّ خَمْسٌ أَمَرَنَا أَنْ نُفْضِيَ إِلَى نِسَائِنَا فَنَأْتِيَ عَرَفَةَ تَقْطُرُ مَذَاكِيرُنَا الْمَنِيَّ. قَالَ يَقُولُ جَابِرٌ بِيَدِهِ - كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى قَوْلِهِ بِيَدِهِ يُحَرِّكُهَا -

 جابر بن عبد الله انصاري مي‌گويد: در صبح روز چهارم ذي الحجه، نبي مكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) در ميان صحابه حاضر شد و به ما دستور داد از احرام خارج شويم و حتي گفت نزديكي با زنان اشكالي ندارد. صحابه (با حالت تمسخر) گفتند: 5 روز بيشتر به عرفات نمانده است حال آنكه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) دستور مي دهد با زنانمان نزديكي كنيم و وارد عرفه شويم در حاليكه از آلت ما مني سرازير است! مردم هم با حالت تمسخر، انگشتشان را به نشانه آلت، تكان دادند.

 صحيح مسلم، ج4، ص37، ح3002، كتاب الحج، باب بيان وجوه الإحرام

 چقدر زشت و وقيح است!!!

  تعبير صحيح بخاري هم اين است:

 نَنْطَلِقُ إِلَى مِنًى، وَ ذَكَرُ أَحَدِنَا يَقْطُر

 صحيح بخاري، ج2، ص171، ح1677، كتاب الحج، باب 81، تَقْضِي الْحَائِضُ الْمَنَاسِكَ كُلَّهَا إِلاَّ الطَّوَافَ بِالْبَيْتِ - صحيح بخاري، ج2، ص200، ح1813، كتاب العمرة، باب عُمْرَةِ التَّنْعِيمِ.

 در روايت ديگر مي‌گويد:

 فَيَرُوحُ أَحَدُنَا إِلَى مِنًى وَ ذَكَرُهُ يَقْطُرُ مَنِيًّا

 صحيح بخاري، ج3، ص114، ح2546

 نمي گويد يك نفر يا دو نفر از صحابه اين جمله را گفتند، بلكه مي‌گويد ما صحابه، درباره دستور پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) اين گونه برخورد كرديم.

 آيا زيبنده است صحابه اي كه از نظر فرهنگ و اطاعت و تمرد در اين مرحله هستند، آن وقت ما بياييم براي آنها يك قداستي قائل بشويم و بگوييم هر آنچه را كه صحابه مي‌گويند صحيح است؟

 

وحتی بعد بگوییم پیامبر اکرم در تربیت کردن اینان با مشکل مواجه شده و بگوییم پیامبر نتوانسته اینان را تربیت نماید آیه 4 حجرات خداوند می فرماید

 إِنَّ الَّذِينَ يُنَادُونَكَ مِن وَرَاءِ الحُْجُرَاتِ أَكْثرَُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ(4)

آنانى كه از پشت اتاقها تو را با صداى بلند صدا مى‏زنند، بيشترشان نمى‏فهمند.

حال اینهمه پیغمبر به آنها سفارش نمی کند که این کارو آن کار را انجام ندهید ولی باز خیلی از آنها نمی فهمند از حضرت عیسی پرسیدند شما که مرده را زنده می کنید آیا شده از عهده کاری برنیایید فرمودند بلی من مرده را زنده می کنم ولی آدم احمق را نمی توانم عاقل کنم  بیشتر همین مردمی که کنار پیامبر بودند همین گونه هستند که پیامبر امر می کندولی جلوی روی پیامبر می ایستند وحتی اورا مسخره می کنند

 جالب اينجاست كه صحيح مسلم در اينجا، تعبير زيبايي دارد. آن وقت به ما مي گويند كه به صحابه جسارت مي كنيد. مگر نه اين است كه خداوند درباره پيامبر اكرم (ص)میفرماید

 لقد كان لكم في رسول الله أسوة حسنة       (سوره احزاب/آيه21)

 عايشه 2210 روايت در منابع اهل سنت دارد و اميرالمؤمنين (عليه السلام) كه از اول طفوليت با پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) بوده، اهل سنت، مجموعا 500 روايت از او نقل كرده اند و از اين تعداد، 50 روايت صحيح است. اين جمله را عايشه نقل مي‌كند - نه سلمان و ابوذر - كه:

 فدخل عليّ و هو غضبان، فقلت: من أغضبك يا رسول اللّه؟ أدخله اللّه النار.

 پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) از اين برخورد مردم ناراحت شد و آمد داخل منزل من، در حاليكه غضبناك بود. گفتم: چه كسي تو را غضبناك كرده يا رسول الله؟ خداوند او را وارد آتش جهنم كند.

 صحيح مسلم، ج4، ص33، كتاب الحج، باب بيان وجوه الإحرام

 غضب پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) مسئله كوچكي نيست و قرآن صراحت دارد:

 إن الذين يؤذون الله و رسوله لعنهم الله في الدنيا و الآخرة و أعد لهم عذابا مهينا             

 (سوره احزاب/آيه57)

 و من يعص الله و رسوله و يتعد حدوده يدخله نارا خالدا فيها و له عذاب مهين

 (سوره نساء/آيه14)

 آقای عبدالستار : شما با اين آيات چه كار مي كنيد؟

 بر فرض ما اصلا با اين آيات كاري نداريم. شما مي گوييد:

 اصحابي كالنجوم بأيهم إقتديتم إهتديتم

 اگر كسي با اقتداء به عايشه بگويد:

 خداوند تعدادي از صحابه را وارد آتش جهنم كند يا لعنت كند

 شما آسمان را بر سرش خراب مي كنيد. ما به كدام حرف شما نگاه كنيم؟ از طرفي شما مي گوييد كسي كه كوچك ترين اعتراضي به صحابه بكند

 فهو كافر، مخلد في النار و جزاءه السيف

 حتي آقاي ابو زرعه مي‌گويد:

 كسيكه به صحابه جسارت كند، اگر بميرد، نماز ميّت ندارد و بايد جنازه او را در يك گودي پرت كنند و روي او خاك بريزند و نبايد براي او قبري كنده شود.

 از آن طرف هم عايشه مي‌گويد:

 من أغضبك يا رسول اللّه؟ أدخله اللّه النار.

 روی سوال من به کلیه برادران اهل تسنن می باشد شما براي نادرست بودن مذهب شيعه، بحث توصيه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) را مطرح مي كنيد و آن را مقدمه براي زير سؤال بردن عدالت صحابه مي دانيد و مي گوييد:

نتيجه عقيده شيعه اين است كه صحابه در حق پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) خيانت كردند.

 صحابه اي كه پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) جلوي چشمان آنهاست و دستور مي دهد، سخن پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) را تمسخر مي كنند و عايشه مي‌گويد كه خداوند آنها را وارد آتش جهنم كند، آن وقت شما انتظار داريد بعد از رحلت پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، اين صحابه مطيع تامّ فرامين پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) باشند؟

جالب اينكه مسند احمد، اين قضيه را مقداري مفصل تر نقل مي‌كند و مي‌گويد پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود:

 «انظروا ما آمركم به فافعلوا» فردّوا عليه القول فغضب، ثمّ انطلق حتّى دخل على عائشة غضبان، فرأت الغضب في وجهه فقالت: من أغضبك؟ أغضبه اللّه، قال: «و مالى لا أغضب؟ و أنا آمر بالأمر فلا أُتَّبع»

 اي مردم! هر دستوري كه من مي دهم، عمل كنيد و تمرّد نكنيد. صحابه، سخن پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) را به او برگرداندند (يعني اعتراض كردند و سخن او را قبول نكردند). پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) غضبناك شد و داخل خانه عايشه شد و عايشه هم غضب را در سيماي پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) مشاهده كرد و گفت: اي رسول خدا! چه كسي تو را غضبناك كرده، خداوند بر او غضب كند. پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: چرا غضبناك و ناراحت نشوم! در حاليكه دستور مي دهم و مردم به حرف من گوش نمي دهند و تبعيت نمي كنند.

   مسند أحمد، ج4، ص286 - كنز العمّال، ج5، ص275- تذكرة الحفّاظ للذهبي، ج1، ص116

 ببينيد كه چقدر زشت و كم لطفي است نسبت به پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)!

 پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) در قيد حيات است و دستور مي دهد، ولي تمرّد مي‌كنند، آن وقت انتظار داريد كه بعد از رحلت نبي مكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، سخن پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) را در مسئله وصايت و خلافت و امامت جامعه بپذيرند؟

آقای عبدالستار خواهشا جواب بدهید .

و همچنین آیه محمد رسول الله را می آورید و می گوید این آیه مال صحابه پیامبر است ؟

آیا این صحابه که اکثر آنها جلوی دستور پیامبر جبهه گرفتند لیاقت این رادارند که این آیه در حق آنها نازل شود که در مقاله بعدی فقط پیرامون این آیه صحبت می کنم