مقصود از «شناخت امام»

همان‏گونه که اشاره شد در برخي از روايات فريقين امر به معرفت و شناخت امام شده است و اين‏که هر کس او را نشناسد با مرگ جاهلي از دنيا رفته است. حال ببينيم که مقصود از «شناخت امام» چيست؟

مي‏دانيم که مقصود از شناخت امام، معرفت به اسم و نسب و حسب و خصوصيات ظاهري او نيست، بلکه مقصود از شناختن امام، شناسايي او نسبت به مقامات و منزلت‏هاي او است. امام واسطه فيض تکوين و تشريع است. به واسطه او است که خداوند به مردم روزي مي‏دهد و زمين و آسمان ثابت مانده‏اند. به واسطه او است که زمين بدون اضطراب به گردش خود ادامه مي‏دهد. او است که نفوس قابل را هدايت و رهبري مي‏کند. او است که واسطه تشريع و بيان کننده و توسعه دهنده شريعت است. او است که به جهت برخورداري از مقام عصمت، حافظ شريعت به طور عموم يا خصوص است. او است که به جهت تقرّب به سوي خدا و رسيدن به مقام ولايت اللّهي بر عموم افراد بشر ولايت دارد. او است که به نصّ الهي و به توسط پيامبر گرامي‏صلي الله عليه وآله بر اين مردم به عنوان امام و خليفه و جانشين رسول خداصلي الله عليه وآله منصوب شده است. او است که به وجودش کفّار از تحريف دين مأيوس ماندند و....