تعيين مصداق در برخي احاديث

طبراني به سند خود از عبداللَّه بن عمرو نقل مي‏کند که از رسول خداصلي الله عليه وآله شنيدم که مي‏فرمود: بعد از من دوازده خليفه خواهد آمد: ابوبکر صديق، او بعد از من بيش از مدتي کم درنگ نمي‏کند، و صاحب آسياب خانه‏اش... عمر بن خطّاب....[1] .

پاسخ:

اوّلاً: اين حديث از حيث سند اشکال دارد؛ زيرا از جمله رجال آن عبداللَّه بن صالح است که ذهبي او را در «تذکره» حجت ندانسته است. او مي‏گويد: عبداللَّه بن صالح داراي احاديث منکر است. عبداللَّه بن احمد بن حنبل مي‏گويد: از پدرم درباره او سؤال کردم؟ او گفت: عبداللَّه بن صالح در ابتدا خوب بود ولي در آخر امرش فاسد العقيده شد. صالح بن محمّد مي‏گويد: به نظر من او در نقل حديث دروغ مي‏گويد. احمد بن صالح مي‏گويد: او متهم است. نسايي مي‏گويد: او ثقه نيست. و نيز گفته است: در او طعن‏هاي بسياري است. ابن حبّان مي‏گويد: او منکر الحديث است.

و از جمله راويان اين حديث ليث بن سعد است که مورد اعتماد منصور عباسي آن خليفه جبّار و آتش‏افروز عباسي قرار گرفته است. سعي و کوشش فراواني در تضعيف مصري‏ها نسبت به ولاي اهل بيت نمود.

ثانياً: در اين حديث هر يک از خلفاي سه‏گانه؛ خصوصاً عثمان را با تعبيراتي ستوده که هرگز با واقعيات خارجي و عملکرد آن‏ها سازگاري ندارد.

ثالثاً: با مراجعه به روايات ديگر که حتي در مصادر اهل سنت مشاهده مي‏شود پي مي‏بريم که اين دوازده نفر از ذريه رسول خدايند. در آن روايات به طور صريح اسامي آن‏ها آمده است؛

حمويني در «فرائد السمطين» به سندش از ابن عباس نقل مي‏کند که شخصي يهودي به نام نعثل خدمت رسول خداصلي الله عليه وآله شرفياب شد و عرض کرد: اي محمّد! از تو درباره اموري سؤال مي‏کنم که در سينه‏ام از مدت‏ها نهفته است، اگر به آن‏ها جواب دهي به تو ايمان خواهم آورد. حضرت به او فرمود: سؤال،کن اي ابوعماره. او از جمله سؤال‏هايي که کرد اين بود: خبر ده مرا از وصيّ‏ات که چه کسي است؟ زيرا هيچ پيامبري نيست جز آن‏که براي او وصيّي است، و همانا نبيّ ما موسي بن عمران به يوشع بن نون وصيّت کرد. پيامبر فرمود: «همانا وصيّ من علي بن ابي طالب است و بعد از او دو سبطم حسن و حسينند و بعد از اين دو، نُه امام پياپي از صلب حسين امام خواهند بود.

او عرض کرد: اي محمّد! نام آن‏ها را براي من بازگو کن.

حضرت فرمود: بعد از حسين فرزندش علي، و بعد از او فرزندش محمّد، و سپس فرزندش جعفر، و بعد از آن فرزندش موسي، آن‏گاه فرزندش علي، و بعد از او فرزندش محمّد، و بعد از او فرزندش علي و بعد از علي فرزندش حسن و بعد از حسن فرزندش حجت، محمّد مهدي امام خواهند بود. اينانند دوازده نفر....[2] .

[1] المعجم الکبير، ج 1، ص 7، ح 12.

[2] پيشين.