اشکال اجتماع دو متصرف

محمود زعبي مي‏گويد: «اگر دلالت حديث غدير بر ولايت و اولي به تصرف و سرپرستي را قبول کنيم لازم مي‏آيد که در يک زمان و عصر دو متصرف مطلق و سرپرست بر مسلمانان وجود داشته باشد، و اين داراي محذورات بسياري است».[1] .

پاسخ:

اولاً: از حديث غدير استفاده ولايت و سرپرستي و اولي به تصرّف براي حضرت علي‏عليه السلام استفاده مي‏شود، ولي در زمان حيات رسول خداصلي الله عليه وآله تصرفات حضرت علي‏عليه السلام در طول تصرفات رسول خداصلي الله عليه وآله است؛ يعني در غياب حضرت‏صلي الله عليه وآله او متصرف در امور است.

ثانياً: اشکال و محذوري در اجتماع دو ولايت نيست، و اگر محذوري باشد در اجتماع دو تصرف است، و ثبوت ولايت مستلزم فعليّت تصرّف نيست.

ثالثاً: محذور اجتماع دو متصرّف در صورتي است که هر يک از تصرفات با يکديگر مخالف باشد در حالي که پيامبرصلي الله عليه وآله و حضرت علي‏عليه السلام هيچ گونه اختلافي در تصرّف نداشتند.

رابعاً: عمده ولايت حضرت علي‏عليه السلام و فعليّت آن بعد از وفات رسول خداصلي الله عليه وآله است.

[1] البينات.