حکمت ابلاغ ولايت خارج از مکه

برخي مي‏گويند: چرا پيامبر اکرم‏صلي الله عليه وآله موضوع ولايت حضرت علي‏عليه السلام را در مکه که همه مسلمانان در آنجا جمع بوده‏اند ابلاغ نکرد؟ و صبر نمود تا اعمال حج تمام شود و بعد از متفرّق شدن برخي از حاجيان بعد از خروج از مکه و طي مسافتي زياد به طرف مدينه در بياباني به نام غدير خم موضوع ولايت و جانشيني حضرت علي‏عليه السلام را ابلاغ نمود.

پاسخ:

همان‏گونه که به طور تفصيل و مشروح در بحث از احاديث دوازده خليفه اشاره کرديم و آن‏گونه که از احاديث معتبر اهل سنت استفاده مي‏شود، پيامبر اکرم‏صلي الله عليه وآله قصد داشت که در سرزمين عرفات در آن اجتماع عظيم به موضوع ولايت و خلافت امامان بعد از خود و از آن جمله امام علي‏عليه السلام اشاره کند، در آن خطبه‏اي که تمام مصادر حديثي فريقين به آن اشاره کرده‏اند.

جابر بن سمره مي‏گويد: پيامبرصلي الله عليه وآله مشغول ايراد خطبه در بين جمعيت بود، چون سخن او به اينجا رسيد که فرمود: «لن يزال هذا الأمر عزيزاً ظاهراً حتي يملک اثنا عشر، کلّهم»؛ «هميشه اين امر - خلافت - نفوذناپذير و غالب است تا اين‏که دوازده نفر حاکم شوند.» جابر مي‏گويد: «ثمّ لغظ الناس و تکلّموا فلم‏افهم قوله بعد (کلّهم). فقلت لأبي: يا ابتاه! ما بعد کلّهم؟ قال: کلّهم من قريش»؛[1]  «همه آن‏ها در اين هنگام سر و صدا کرده و هياهو نمودند، لذا نفهميدم که بعد از کلمه "کلّهم" حضرت چه فرمود: از پدرم پرسيدم که پيامبرصلي الله عليه وآله چه فرمود؟ گفت: فرمود: همه آنان از قريش‏اند.»

از اين روايت و روايات ديگر استفاده مي‏شود که چون عده‏اي از مخالفان نمي‏خواستند بني‏هاشم و در رأس آن‏ها حضرت علي‏عليه السلام خلافت بعد از رسول خداصلي الله عليه وآله را به عهده گيرند، لذا چون سخن پيامبرصلي الله عليه وآله به اينجا رسيد و فهميدند که پيامبرصلي الله عليه وآله قصد دارد تا اوصياي بعد از خودش را معرفي کند، بدين جهت در صدد برآمدند تا از هر طريق ممکن جلسه را بر هم زنند و در اين امر نيز به نظر خودشان موفق شدند، و نگذاشتند که پيامبر اکرم‏صلي الله عليه وآله به اهداف خود نايل گردد.

بعد از آن موقع پيامبر اکرم‏صلي الله عليه وآله به دنبال فرصت مناسبي بود تا اين مسأله را به طور آشکار بر مردم ابلاغ نمايد. و از طرفي خوف داشت با اصرار و تأکيد بر آن دين و آيينش مورد تعرض قرار گرفته و با ايجاد اختلاف و تشتت و درگيري دشمنان خارجي از آن سوء استفاده کنند تا اين‏که آيه تبليغ بر پيامبرصلي الله عليه وآله نازل شد و پيامبرصلي الله عليه وآله را تهديد کرد که اگر اين امر مهم را به مردم ابلاغ نکني گويا که اصل رسالتت را ابلاغ ننموده‏اي. لذا پيامبرصلي الله عليه وآله مردم را در وسط بيابان گرم و سوزان نگه داشت به موضوع ولايت امام علي‏عليه السلام را بر مردم ابلاغ کند. و براي اين‏که مخالفان، جلسه را همانند سرزمين عرفات بر هم نزنند و سخنراني او را قطع نکنند لذا دستور داد تا هودج‏هايي را آورده و بر روي آن رفت و امام علي‏عليه السلام را نيز بر روي آن بالا برد و دست حضرت را بلند کرد تا اگر باز نيز قصد بر هم زدن جلسه را داشتند و نگذاشتند سخن پيامبرصلي الله عليه وآله به مردم برسد عمل پيامبرصلي الله عليه وآله گوياي مطلب باشد.

[1] مسند احمد، ج 5، ص 99.