وصيت به امور شخصي

برخي مي‏گويند: پيامبرصلي الله عليه وآله در آن جلسه حضرت علي‏عليه السلام را به امور شخصي وصيّت کرده، نه به امر امامت و خلافت و جانشيني خود و لذا ربطي به اين جهت ندارد.

پاسخ:

کسي که صدر و ذيل روايت را ملاحظه کند، پي‏خواهد برد که «حديث دار» مربوط به زعامت و خلافت است؛ زيرا:

اوّلا: پيامبر در ابتدا مي‏فرمايد: «من براي شما خير دنيا و آخرت آورده‏ام و خداوند مرا امر کرده که شما را به آن دعوت کنم، چه کسي است که مرا در اين امر ياري کند تا وصيّ من در ميان شما باشد».

ثانياً: بعد از کلمه «وصيّي»، «خليفتي» آمده، و خليفه به معناي جانشين در تمام امور از جمله حاکميت و سياست است.

ثالثاً: پيامبرصلي الله عليه وآله در ذيل حديث امر نمود تا از حضرت علي‏عليه السلام اطاعت کرده و به دستورات او گوش فرا دهند و اين با امامت و ولايت و عموميّت وصايت سازگاري دارد.