استدلال آیه به ولایت علی بن ابیطالب
استدلال به آيه بر ولايت امام علي
علماي اماميه به اين آيه با نظر به رواياتي که در ذيل آن وارد شده، بر ولايت و امامت عليعليه السلام استدلال کردهاند که از آن جمله ميتوان به اين افراد اشاره کرد:
>شريف مرتضي
>شيخ طوسي
>خواجه نصيرالدين طوسي
>علامه حلي
شريف مرتضي
او ميگويد: «دليل بر امامت حضرت، قول خداوند تعالي (إِنَّما وَلِيُّکُمُ) است؛ زيرا ثابت شده که لفظ (وَلِيُّکُمُ) در آيه افاده اولي به تدبير امور و وجوب اطاعت دارد. و نيز ثابت شده که مصداق (وَالَّذِينَ آمَنُوا) امير المؤمنينعليه السلام است. و اين به طور وضوح، نصّي بر امامت است.» [1] .
[1] الذخيرة في علم الکلام، ص 438.
شيخ طوسي
او مينويسد: «و امّا قويترين نصّ بر امامت حضرت عليعليه السلام از قرآن آيه (إِنَّما وَلِيُّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ) است....» [1] .
[1] تلخيص الشافي، ج 2، ص 10.
خواجه نصيرالدين طوسي
او ميگويد: «... و به جهت قول خداوند تعالي: (إِنَّما وَلِيُّکُمُ...) و همانا اوصاف در آيه بر امام عليعليه السلام جمع شده است.» [1] .
[1] تجريد الاعتقاد، امامت خاصه.
علامه حلي
او در شرح کلام خواجه مينويسد: «و اين دليل ديگري بر امامت حضرت عليعليه السلام است. و استدلال به آيه بر ولايت و امامت حضرت متوقّف بر مقدماتي است....» [1] .
همو در جايي ديگر به اين آيه استدلال کرده، ميگويد: «بر اين که آيه در شأن حضرت عليعليه السلام نازل شده است، همه اجماع و اتفاق نظر دارند، و اين مطلب در جمع بين صحاح ستّه ذکر شده که هنگام صدقه دادن به انگشتري خود بر مسکين در حال نماز و در حضور صحابه، اين آيه نازل شد.» [2] .
در نگاه مفسّران شيعي نيز اين آيه بدون الغاي خصوصيّت از مورد نزولش، بر امامت امام عليعليه السلام و با تنقيح مناط بر ديگر امامانعليهم السلام دلالت دارد.
[1] کشف المراد، ص 225.
[2] نهج الحق و کشف الصدق، مبحث امامت خاصه.
