حديث احمد بن حنبل از بريده (حدیث ولایت)
حديث احمد بن حنبل از بريده
احمد بن حنبل از ابن نمير، و او از اجلح کندي، از عبداللَّه بن بريده از پدرش بريده نقل ميکند که گفت: رسول خداصلي الله عليه وآله دو لشکر به سوي يمن فرستاد، بر يکي از آنها علي بن ابي طالبعليه السلام را گمارد و بر ديگري خالد بن وليد را گماشت، و فرمود: هر گاه به يکديگر رسيديد، عليعليه السلام امير شما باشد، و اگر از هم جدا بوديد هر يک امير لشکر خود باشد. بريده ميگويد: به قبيله بني زيد در يمن رسيديم و با هم به مقاتله پرداختيم. مسلمانان بر مشرکان غالب شدند، در اين قتال ذريه مشرکان به اسارت گرفته شدند. عليعليه السلام از بين اسيران زني را براي خود گرفت. بريده ميگويد: خالد مرا خواست و در نامهاي که به من داد امر کرد که به مدينه روم و از اين واقعه نزد رسول خداصلي الله عليه وآله شکايت نمايم. خدمت پيامبر آمدم و نامه را تقديم کردم. همين که حضرتصلي الله عليه وآله نامه را خواند، مشاهده کردم که غضب در صورت پيامبر نمايان شد. عرض کردم: اي رسول خداصلي الله عليه وآله! الآن وقت پناه بردن به خدا است. شما مرا با کسي فرستادي و دستور دادي که او را اطاعت کنم، من هم چنين کردم. حضرت فرمود: «لاتقع في عليّ، فانّه منّي وانا منه وهو وليّکم بعدي»؛ «سخني بر ضدّ علي مگو؛ زيرا او از من و من از اويم و او وليّ شما پس از من است».[1] .
رجال سند اين حديث همگي از افراد مورد وثوق و اعتماد نزد اهل سنتاند.
الف) عبداللَّه بن نمير؛ او کسي است که يحيي بن معين و ديگران او را توثيق کرده و نيز از بزرگان اصحاب حديث معرفي نمودهاند.[2] و ابن حجر ميگويد: او ثقه و صاحب حديث است.[3] .
ب) اجلح بن عبداللَّه؛ او نيز مورد وثوق ابن معين و ديگران واقع شده،[4] و ابن حجر او را صدوق ميداند.[5] .
ج) عبداللَّه بن بريده؛ او مطابق تصريح ذهبي و ابن حجر ثقه بوده است.[6] .
د) بريده؛ وي از صحابه به شمار ميآيد که نزد اهل سنت همگي عادل است.
[1] مسند احمد، ج 5، ص 356.
[2] تذکرة الحفاظ، ج 1، ص 327.
[3] تقريب التهذيب، ج 1، ص 53.
[4] الکاشف، ج 1، ص 53.
[5] تقريب التهذيب، ج 1، ص 49.
[6] الکاشف، ج 2، ص 66؛ تقريب التهذيب، ج 1، ص 403.
