وصي در کتب امم سابقه

با مراجعه به تاريخ پي مي‏بريم که امام علي بن ابي طالب‏عليه السلام حتي در کتب امت‏هاي پيشين به عنوان «وصي رسول خاتم» معروف بوده است.

نصر بن مزاحم و خطيب بغدادي نقل کرده‏اند که امام علي‏عليه السلام در مسيرش به صفّين، بر لشکرش در صحرا عطش شديدي وارد شد. حضرت آن‏ها را بر بالاي صخره‏اي آورد. و با کمک آن‏ها سنگي را از جا کند. از زير سنگ آب جاري شد و لشکر از آن آب خورده و سيراب شدند. نزديک آن صخره دير راهبي قرار داشت. او که مطلع از جريان شد نزد حضرت آمده، عرض کرد: اين دير به خاطر اين آب ساخته شده است، و مطابق آنچه که در کتاب‏هاي ما آمده، سنگ بر روي اين آب را به جز نبي يا وصي نبي برنخواهد داشت.[1] .

[1] وقعه صفين، ص 145؛ تاريخ بغداد، ج 12، ص 305.