مقصود از حجيت
مقصود از حجيت
حجيّت بر دو قسم است: موضوعي و طريقي. مقصود از حجيّت موضوعي، حجيّت چيزي است که ذاتاً و فينفسه حجّت بوده و موضوع براي وجوب تعبّد و متابعت باشد، نه از آنجهت که راهي به حجّت و کاشفِ از آن است. حجيت کتاب خدا و سنّت رسول اکرمصلي الله عليه وآله، طبق نصّ قرآن، از قسم اوّل است؛ خداوند متعال بهطور مطلق ميفرمايد: (أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ)؛ [1] «خدا و رسول را اطاعت کنيد.» و اين تنها با حجيّت موضوعي سازگاري دارد.
اما در حجيّت طريقي، اعتبار از آن جهت است که شيء طريق و راه به حجّت واقعي و موضوعي و نفسي است؛ همانند خبر واحد که راهي ظنّي به سنّت واقعي است، يا خبر متواتر که راهي قطعي به سوي سنّت واقعي است. ما با اثبات عصمت اهل بيتعليهم السلام درصدد اثبات حجيت موضوعي براي سنّت اهلبيتعليهم السلام هستيم.
[1] سوره آل عمران، آيه 32.
