اولي الامر در روايات اهل سنت
اولي الامر در روايات اهل سنت
مطابق برخي از روايات اهل سنّت نيز مراد از «اولي الامر» در آيه مورد بحث امامان از اهل بيت عصمت و طهارتند:
حاکم حسکاني با سند خود از امام عليعليه السلام از رسول خداصلي الله عليه وآله نقل کرده که فرمود: «شريکان من کسانياند که خداوند اطاعت آنان را با اطاعت خويش و من مقرون ساخت و درباره آنان چنين نازل کرد: (أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْکُمْ). من گفتم: اي پيامبر خدا! آنان چه کسانياند؟
فرمود: تو نخستين آنان هستي.» [1] .
جويني نيز به سند خود در ضمن حديثي طولاني نقل ميکند که امام عليعليه السلام خطاب به برخي از صحابه فرمود: «... شما را به خدا سوگند ميدهم آيا ميدانيد هنگامي که آيه (يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ...) نازل شد، مردم گفتند: اي رسول خدا! آيا «اولي الامر» و... افراد خاص و برخي از مؤمنانند يا شامل همه آنان ميشود؟ پس خداوند به پيامبرش دستور داد، واليان امر را به مردم بياموزد و براي ايشان همانگونه که نماز و زکات و حج را تفسير کرده است، ولايت را تفسير کند. پس رسول خداصلي الله عليه وآله من را در غدير خم براي مردم منصوب کرد....» [2] .
و نيز حاکم حسکاني به نقل از مجاهد بن جبر تابعي، شأن نزول آيه را درباره جانشيني امام عليعليه السلام به جاي رسول خداصلي الله عليه وآله نقل کرده و مينويسد: «(اولي الامر) درباره اميرالمؤمنين نازل شد، هنگامي که رسول خداصلي الله عليه وآله ايشان را در مدينه به جاي خود نشاند و عليعليه السلام عرض کرد: آيا مرا در ميان زنان و کودکان وا ميگذاري؟ پيامبرصلي الله عليه وآله فرمود: آيا خشنود نيستي براي من به منزله هارون براي موسي باشي؟ [3] .
[1] شواهد التنزيل، ج 1، ص 191، ح 204.
[2] فرائد السمطين، ج 1، ص 313، باب 58، ح 250.
[3] شواهد التنزيل، ج 1، ص 192، ح 205.
