آيه ولايت

يکي از آيات قرآن که دلالت قوي بر امامت و خلافت امام اميرالمؤمنين‏عليه السلام دارد آيه «ولايت» است. خداوند متعال مي‏فرمايد:

 (إِنَّما وَلِيُّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَهُمْ راکِعُونَ)؛ [1] 

 «همانا سرپرست و وليّ شما تنها خداست و پيامبر او و آن‏ها که ايمان آورده‏اند، همان‏ها که نماز را بر پا مي‏دارند و در حال رکوع زکات مي‏دهند.»

اين آيه گرچه با رواياتي که در کتب فريقين در ذيل آن آمده از دلالت خوبي بر امامت حضرت علي‏عليه السلام برخوردار است، ولي از آنجا که بر خلاف عقيده اهل سنّت است درصدد تشکيک در دلالت قطعي آن برآمده‏اند. اينک به بررسي همه جانبه اين آيه شريفه مي‏پردازيم.

 استدلال آیه به ولایت علی بن ابیطالب

دیدگاه اهل سنت و مقصود از ولایت نزد ایشان

اجماع مفسران بر شان نزول آیه ولایت در شان امیر المومنین

الفاظ حدیث پیرامون آیه ولایت

راویان حدیث پیرامون آیه ولایت (از صحابه و از عام)

کیفیت اسدلال بر امامت از طریق آیه ولایت

معنای اولی به تصرف و ربشه واژه ولی

بررسی شبهات آیه ولایت


آيه خير البرية

يکي از آياتي که به يک معنا مربوط به امامت و ولايت اميرالمؤمنين‏عليه السلام است و با ظرافتي خاص، دلالت بر ولايت و امامت آن حضرت دارد، آيه «خير البريّة» است. خداوند متعال در سوره بيّنه مي‏فرمايد:

 (إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ...)؛ [1]  

«همانا کساني که ايمان آورده و عمل صالح انجام دادند، بهترين مخلوقات [خدا] هستند....»

چگونگي استدلال به اين آيه بر امامت و ولايت اميرالمؤمنين‏عليه السلام دقيق و ظريف است و لذا احتياج به شرح و بسط دارد. اينک به توضيح آيه مي‏پردازيم.

[1] سوره بيّنه، آيه 7.

 

تفسیر آیه و بررسی مصداق آن و ارتباط آن با امامت

راویان حدیث آیه خیر البریه و ارتباط آن با امامت

بررسی شبهات آیه خیر البریه


آيه تبليغ

يکي ديگر از آياتي که مي‏توان در باب امامت خاصه اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب‏عليه السلام به آن استشهاد کرد آيه معروف به «تبليغ» است. خداوند متعال مي‏فرمايد:

 (يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الْکافِرِينَ)؛ [1] 

 «اي رسول! آنچه از پروردگارت بر تو نازل شده ابلاغ کن و اگر چنين نکني رسالت پروردگارت را نرسانده‏اي و خدا تو را از مردم حفظ خواهد کرد. خداوند گروه کافران را هدايت نمي‏کند.»

مفسّران و متکلمان شيعه، اين آيه را درباره ابلاغ ولايت و امامت و خلافت امام علي‏عليه السلام مي‏دانند و در اين قول متّفقند.اينک براي بررسي اين مطلب آيه را مورد بحث و تحليل قرار مي‏دهيم.

۱- آیه ۶۷ سوره مائده

تحلیلی درباره آیه ابلاغ

بررسي روايات آیه ابلاغ دین

ديدگاه شيعه در مورد آيه تبليغ

شأن نزول آيه از ديدگاه اهل بيت و راویان آیه

بررسی شبهات آیه ابلاغ


آيه اکمال

از جمله آياتي که دلالت بر امامت و ولايت حضرت علي‏عليه السلام دارد و مي‏تواند پشتوانه بسيار محکمي براي حديث «غدير» در افاده معناي ولايت و امامت باشد، آيه معروف به «اکمال» است. خداوند متعال مي‏فرمايد:

(أَلْيَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِينَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْکُمْ نِعْمَتي وَرَضِيتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِيناً)؛

«امروز دين شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آيين شما پذيرفتم.»[1]  

در ذيل آيه، روايات بسياري از فريقين وارد شده که آيه در شأن امير المؤمنين‏عليه السلام وارد شده است. اينک به بحث و بررسي درباره آن مي‏پردازيم.

 [1] سوره مائده، آيه 3.

بررسی احادیث پیرامون آیه اکمال

آراء در شأن نزول آيه

استعمالات واژه اليوم در آیه اکمال دین

طمع کافران در آیه اکمال دین

 راویان نزول آیه در روز غدیر خم

مقصود از اکمال دین و ویژگی های روز غدیر و کیفیت نزول آیه اکمال


آيه سأل سائل

يکي از آياتي که درباره قصه غدير خم نازل شده و دلالت حديث غدير بر امامت و ولايت و خلافت حضرت علي‏عليه السلام را تأييد مي‏کند، آيه «سأل سائل» است. خداوند متعال مي‏فرمايد: (سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ، لِلْکافِرينَ لَيْسَ لَهُ دافِعٌ)؛ [1]  «تقاضاکننده‏اي تقاضاي عذابي کرد که واقع شود. اين عذاب مخصوص کافران است، و هيچ کس نمي‏تواند آن را دفع کند.»

اصل قصّه چيست؟ و چگونه ارتباط با واقعه غدير دارد؟ و چگونه دلالت حديث امامت و ولايت را تأييد مي‏کند؟ اين‏ها سؤال‏هايي است که در اين مبحث به آن مي‏پردازيم.

 [1] سوره معارج، آيات 1و2.

اعتراف به نزول آیه سال سائل... در روز غدیر با ذکر راویان و دلالت آن بر امامت امیر المومنین

پاسخ به شبهات آیه سال سائل